Pobyt dziecka w szpitalu to zawsze ogromna trauma nie tylko dla małego pacjenta, ale i jego rodziny. Nowocześnie urządzone szpitale umożliwiają pobyt w nich dziecka, razem z opiekunem. Nie zawsze jest to jednak możliwe, a nawet potrzebne. Z tego powodu tak ważną rolę odgrywa tu opieka pielęgniarska. Przed pielęgniarkami stawiane są obecnie bardzo wysokie wymagania. Nie tylko muszą posiadać duży zasób wiedzy teoretycznej, ale i umiejętności praktyczne. Pielęgniarka musi bowiem opanować wiele czynności zabiegowych, pielęgnacyjnych, a nawet terapeutycznych. Szczególnie jest to widoczne w przypadku pielęgniarek pediatrycznych. Dziecko jest bowiem bardzo specyficznym pacjentem i trzeba mieć do niego zupełnie inne podejście. Nawiązanie przez pielęgniarkę odpowiedniego kontaktu z małym pacjentem, wpływa na proces leczenia i powrotu do zdrowia. Pielęgniarka odgrywa ważną rolę w początkowym procesie adaptacyjnym do warunków szpitalnych. Dziecko chore trafia do szpitala i nagle znajduje się w zupełnie obcym dla siebie środowisku [zobacz szczegóły]. Dodatkowo, na początku, jest poddawane różnego typu badaniom, których najczęściej nie rozumie. Postępowanie pielęgniarki zależy od wieku dziecka. W przypadku dzieci najmłodszych ważny jest nawet tembr głosu. Dziecku starszemu można wiele wytłumaczyć, ale trzeba to robić bardzo ostrożnie i z wyczuciem. Treść przekazywanych informacji musi być wyważona. Pacjent w wieku szkolnym może zadawać wiele pytań, bo po prostu więcej rozumie i dlatego łatwiej nawiązać z nim kontakt. Pobyt dziecka w szpitalu jest czasami krótki, czasami dłuższy. Za każdym razem jednak to pielęgniarka przygotowuje dziecko do konkretnego badania i przy nim asystuje. Od jej postawy i zaangażowania w dużej mierze zależy jego prawidłowy przebieg. Dobrze jest, kiedy dobre kontakty nawiąże nie tylko z samym dzieckiem, ale też jego rodzicami. Na oddziale pediatrycznym pielęgniarka jest tą osobą, z którą mały pacjent ma najczęściej do czynienia. Bierze ona udział nie tylko w badaniach fizykalnych, ale odpowiada za cały proces pielęgnacyjny dziecka, czyli odpowiada za zaspokajanie potrzeb fizykalnych, biologicznych, społecznych i psychicznych dziecka. Jest odpowiedzialna za realizację zaleceń lekarzy w leczeniu farmakologicznym. Niewielka obsada pielęgniarska nie zawsze pozwala na wypełnienie tych powinności w takim zakresie jakby się tego oczekiwało. Pielęgniarka przygotowuje też dziecko i jego opiekunów do samoopieki poszpitalnej. W przypadku niektórych chorób, na przykład zapalenie płuc, taka pomoc jest niezbędna.
