Depresja w obecnych czasach uchodzi za chorobę cywilizacyjną. Coraz więcej osób przechodzi epizod depresji, często nawet nie zauważając, że spadek ich nastroju ma już nasilenie chorobowe. Przyjrzyjmy się jednak temu, co wywołuje depresję ? przyczyn może być wiele, aczkolwiek nie są one wciąż wystarczająco poznane:
– może być to związane z wystąpieniem w historii danej osoby silnego stresu bądź takiego, który dla niej jest subiektywnie silny
– słabość osobowości, ?depresyjny? styl myślenia
– zaburzenia metaboliczne, mniejsze wytwarzanie serotoniny
– czynniki genetyczne
Depresja jest chorobą bardzo złożoną, na którą nakładają się różne czynniki chorobotwórcze. Nie powstaje ona z dnia na dzień, a kształtuje się przez wiele lat, przybierając na sile i coraz bardziej odbierając radość życia. U różnych osób może przejawiać się odmiennym natężeniem i konstelacją.
Depresja może wystąpić u osób, które genetycznie posiadają pewien układ neuroprzekaźników, w dzieciństwie przeżyły traumę ? szczególnie liczą się zdarzenia powtarzające się, o dużym nasileniu, wywołujące u dziecka przewlekły stres. Osoby depresyjne są emocjonalnie bardzo wrażliwe i zdecydowanie gorzej radzą sobie w relacjach społecznych, przeżywając dużo wewnętrznego stresu. Dominuje u nich pesymizm, brak poczucia własnej wartości, nadmierny krytycyzm nie tylko względem siebie oraz innych. Ich samoocena zależna jest od aprobaty społecznej, starają się wszystkie czynności wykonać w sposób perfekcyjny i nie są zdolne do wyrażania złości.
Istnieje także zjawisko tak zwanej depresji sezonowej, która również występuje tylko u pewnego typu ludzi. Jest to wrażliwość na sezonowy deficyt światła słonecznego. Osoby wrażliwe w lecie czują się bardzo dobrze, natomiast wraz z początkiem szarej, ciemniejszej jesieni, zaczynają odczuwać przygnębienie oraz spadek nastroju.
Osoby depresyjne mają specyficzną reaktywność stresową. Kortyzol, czyli hormon stresu, jest wydzielany w zdecydowanie wyższym natężeniu. Z tego powodu zmienia się emocjonalność oraz nastrój.